زمان تقریبی مطالعه: 9 دقیقه
 

اشتباه (فقه)





مردّد شدن چیزی میان چند چیز را اشتباه گویند. از این موضوع در باب‌های مختلف از جمله طهارت، صلات، جهاد، صید و ذباحه، اطعمه و اشربه و ارث سخن رفته است.


۱ - موارد اشتباه



موارد اشتباه یا همراه علم اجمالی است و یا بدون آن. اشتباه در صورت دوم، به شک بازمی‌گردد. موضوع سخن در این جا اشتباهی است که همراه با علم اجمالی باشد.

۲ - اقسام اشتباه



افراد مورد اشتباه یا محصور است و یا غیر محصور. از اوّلی به شبهه محصوره و از دومی به شبهه غیر محصوره تعبیر می‌شود.

۳ - شبهۀ غیر محصوره



اگر اشتباه در عدد غیر محصور باشد مانند اشتباه یک ظرف غصبی یا نجس میان هزاران ظرف که به طور معمول مورد استفادۀ انسان نیستند به قول مشهور، اثری بر این علم اجمالی مترتّب نیست و حکم شک را دارد. بنابراین، اجتناب واجب نیست.

۴ - شبهۀ محصوره



اشتباه اگر در عدد محصور باشد- مانند اشتباه یک ظرف نجس میان ده ظرف- آثاری دارد که بر حسب موارد اشتباه بدان اشاره می‌شود:

۴.۱ - اشتباه نجس با پاک


احکامی بر اشتباه نجس با پاک بار می‌شود که به آنها اشاره می‌شود.

۴.۱.۱ - اشتباه ظرف آب پاک با نجس


اگر ظرف آب پاک با ظرف آب نجس مشتبه گردد، به قول مشهور، در آنچه مشروط به طهارت است مانند وضو، اجتناب از همۀ مصادیق شبهه واجب است. امام خمینی در این باره در تحریرالوسیله آورده است: «آبی که نجس بودنش مشتبه باشد - در شبهه محصوره - مانند آب‌ نجس است در اینکه وضو گرفتن با آن جایز نیست. پس اگر آب‌، منحصر در دو آب مشتبه‌ باشد، باید برای نماز تیمّم کند؛ هرچند که بتواند با یکی از آن‌ها وضو گرفته نماز بخواند و سپس مواضع وضو را با دیگری تطهیر کرده و وضو بگیرد و نمازش را اعاده نماید.»

۴.۱.۲ - از بین رفتن یکی از دو ظرف


اگر یکی از دو ظرف آب مشتبه بین طهارت و نجاست بریزد، وضو و غسل با دیگری جایز نیست و بر همین نکته دلالت دارد این مطلب تحریرالوسیله: «اگر یکی از دو ظرف‌ مشتبه (که مسلماً یکی از آن دو نجس است) بریزد واجب است از آن ظرف‌ دیگر اجتناب شود.» و چنانچه شخص جز آن دو، آب دیگری نداشته باشد، باید برای نماز تیمّم کند.

۴.۱.۳ - اشتباه خاک پاک با نجس


در صورت اشتباه خاک پاک با نجس و انحصار خاک در آن دو، واجب است شخص با هر دو تیمّم کند.

۴.۱.۴ - اشتباه لباس نجس با لباس پاک


چنانچه لباس نجس با لباس پاک مشتبه شود و شخص لباس دیگری نداشته باشد، اگر مصادیق شبهه دو تا باشد، به قول مشهور، باید با هر کدام یک نماز بخواند، امّا اگر مصادیق شبهه بیشتر باشد، باید نماز را یکی بیشتر از شمار لباس نجس تکرار کند تا یقین به خواندن نماز در لباس پاک حاصل شود، مگر آن که وقت نماز تنگ باشد. در این صورت، اختلاف است که آیا باید بدون لباس (عریان) نماز خوانده شود یا تکرار نماز در هر یک از لباس‌ها به قدر ممکن واجب است. اگر فقط به اندازۀ یک نماز وقت دارد، همان نماز با یکی از لباس‌ها کفایت می‌کند.

۴.۲ - اشتباه حلال با حرام


احکامی بر اشتباه حلال با حرام بار می‌شود که به آنها اشاره می‌شود.

۴.۲.۱ - اشتباه خاک مباح با غصبی


اگر خاک مباح با غصبی اشتباه شود، تیمّم به هیچ یک از آن دو جایز نیست و اجتناب از هر دو واجب است.

۴.۲.۲ - اشتباه حیوان موطوء با غیر آن


اگر انسان با حیوانی آمیزش کند، چنانچه آن حیوان در میان چند حیوان دیگر مشتبه شود، در صورت امکان، باید آن‌ها را به دو بخش مساوی تقسیم کرد و قرعه زد و این کار را تکرار کرد تا آن که یکی باقی بماند. آن‌گاه احکام حیوان‌ موطوء بر آن جاری می‌شود.

۴.۲.۳ - اشتباه ماهیان زنده با مرده در تور


اگر در تور ماهی‌گیری، ماهیانی که زنده از آب گرفته شده‌اند با ماهیان مرده اشتباه شود، به قول مشهور، خوردن همۀ آن‌ها حرام است.

۴.۳ - اشتباه آب مضاف با مطلق


اگر آب مضاف با آب مطلق بین دو آب یا بیشتر اشتباه شود و جز آن، آب دیگری نباشد، واجب است وضو یا غسل را با آن‌ها به قدری تکرار کند تا به استعمال آب مطلق یقین نماید. برای مثال، در صورت اشتباه بین دو آب مطلق و مضاف، باید وضو یا غسل را با هر دو تکرار کند. و «اگر در مطلق یا مضاف بودن مایعی شک شود، چنانچه حالت قبلی آن معلوم باشد باید بنا را بر آن گذاشت، مگر در بعضی موارد مانند شبهه مفهومیه و شک در بقای موضوع و اگر حالت سابق آن معلوم نباشد، حدث و خبث را برطرف نمی‌کند و اگر نجاستی به آن برسد در‌صورتی‌که آن مایع قلیل باشد قطعاً نجس می‌شود ولی اگر کثیر (به‌اندازه کرّ) باشد ظاهر آن است که محکوم به طهارت است.» و اما وضو با چنین آبی، پس «درصورتی‌که جز آبی که مضاف و مطلق بودن آن مشکوک است آب دیگری نزد او نباشد، پس اگر قبلاً این آب مشکوک، مطلق بوده با آن وضو می‌گیرد، و اگر قبلاً مضاف بوده است تیمّم می‌نماید، و اگر حالت قبلی مشکوک را نداند باید احتیاط کرده هم وضو بگیرد و هم تیمّم نماید.» اگر آب‌ مضاف با آب‌ مطلق - در شبهه محصوره - مشتبه‌ شود و غیر از آب مشتبه‌، نزد او آب دیگری نباشد باید احتیاط کرده و وضو را تکرار نماید به‌طوری که بداند با آب مطلق وضو گرفته است، و قاعده کلی این است که عدد وضوهایی را که می‌گیرد یک عدد بیشتر از شماره معیّن آب مضاف باشد (پس اگر آب مضاف یکی بوده است دو بار و اگر دو تا بوده است باید سه مرتبه وضو بگیرد و به همین منوال).

۴.۴ - اشتباه کافر با مسلمان


احکامی بر اشتباه کافر با مسلمان بار می‌شود که به آنها اشاره می‌شود.

۴.۴.۱ - اشتباه میت مسلمان با کافر


اگر میت مسلمان با کافر اشتباه شود، دفن هر دو در گورستان مسلمانان جایز است.

۴.۴.۲ - اشتباه پیکر رزمنده مسلمان با کشته کافر


چنانچه پیکر رزمندۀ مسلمان با کشتۀ کافر در میدان نبرد اشتباه شود، در چگونگی تشخیص مسلمان از کافر به کوتاه بودن آلت تناسلی یا قرعه، اختلاف است.

۴.۵ - اشتباه در شرکت


چنانچه سهم هر یک از شرکا با دیگری اشتباه شود برای رفع اشتباه باید با یکدیگر صلح کنند.

۴.۶ - اشتباه ولیّ میّت با غیر ولیّ


اگر پسر بزرگ میّت میان دو یا چند نفر از فرزندان او اشتباه شود، در این که قضای نماز میّت بر هیچ یک از آنان واجب نیست یا بر همۀ واجب کفایی است، اختلاف می‌باشد.

۴.۷ - اشتباه مطلّقه با غیر او


مردی که یکی از چهار زنش را طلاق داده و پس از ازدواج با زن پنجم، بمیرد، چنانچه زن طلاق داده شده میان چهار زن اشتباه شود، به قول مشهور، زن پنجم با فرض وجود فرزند برای میّت یک چهارم از یک هشتم ترکۀ شوهر را به ارث می‌برد و سه چهارم آن میان چهار زن قبلی به تساوی تقسیم می‌شود.

۵ - قرعه و اشتباه



از راه‌های برطرف کردن اشتباه که در بسیاری از موارد کاربرد دارد، قرعه می‌باشد.

۶ - پانویس


 
۱. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱، ص۳۰۳.    
۲. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۱۰۹.    
۳. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱، ص۲۹۰.    
۴. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱، ص۲۹۸.    
۵. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۲۵، کتاب الطهارة، القول فی شرائط الوضوء مسالة۲.    
۶. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۶، کتاب الطهارة، فصل:فی المیاه، مسالة ۲۸.    
۷. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱، ص۳۰۰.    
۸. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۱۱۵.    
۹. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۲۰۱.    
۱۰. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۶، ص۲۴۱-۲۴۶.    
۱۱. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۲۰۱.    
۱۲. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۲۸۹.    
۱۳. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۶، ص۱۷۱-۱۷۲.    
۱۴. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۱۱۰-۱۱۱.    
۱۵. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۱۲، کتاب الطهارة، فصل فی المیاه، مسالة ۳.    
۱۶. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۲۶، کتاب الطهارة، القول:فس شرائط الوضوء، مسالة ۳.    
۱۷. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۲۶، کتاب الطهارة، القول:فس شرائط الوضوء، مسالة ۴.    
۱۸. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۱۱۵-۱۱۶.    
۱۹. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۱، ص۱۳۳.    
۲۰. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۶، ص۲۹۰.    
۲۱. طباطبایی حکیم، محسن، مستمسک العروة، ج۷، ص۱۴۷.    
۲۲. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۷۵۸.    
۲۳. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳۹، ص۱۹۹.    


۷ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۵۲۹-۵۳۱.    
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.